Z uczeniem się języków innych narodów jest jak z nauką gry na akordeonie – trzeba sporo się napracować, cechować się nieziemską cierpliwością, a z mozołem osiągnięte rezultaty prędko idą w niepamięć, jeśli tylko zaprzestaje się ćwiczyć nabyte umiejętności. Stąd chłopiec, który uczył się w dzieciństwie w szkole muzycznej bądź językowej, a później przez lata nie trzymał w ręce klarnetu i nie posługiwał się na co dzień językiem niemieckim, ten jako dojrzały mężczyzna musi zacząć edukację prawie od zera, rzecz jasna, o ile wymaga tego konkretna sytuacja życiowa.