Z nauką języków innych narodów bywa jak z nauką gry na skrzypcach – trzeba sporo się napracować, cechować się nieziemską cierpliwością, a z mozołem osiągnięte rezultaty szybko idą w zapomnienie, jeżeli tylko zaprzestaje się ćwiczyć nabyte umiejętności. Dlatego chłopczyk, który uczył się w młodości w szkole muzycznej lub językowej, a później przez lata nie miał w ręce trąbki i nie posługiwał się na co dzień językiem francuskim, ten jako dorosły mężczyzna musi zacząć naukę niemalże od podstaw, oczywiście, o ile wymaga tego konkretna sytuacja życiowa.